Дошам
А
а (хут.), и
а (хут.), также, тоже
а (дакъ.), даже, и
а, нет
а (дд, ано, анаш), ревматизм
ага¹ /aːg/ (дд, ага, агаш), люлька, колыбель
ага² /aːg/ (аг, аьгад), трястись
ага³ /aːg/ (оаг, аьгад), отбить, долбить
ага⁴ /aːgaː/ (мд.), колыбельный
агийта, ага-н хуьлуьйту кеп
ада (уд, иддад), бегать
адам (дд, адамо, адамаш), человек
адамий, человеческий
адийта, ада-н хуьлуьйту кеп
айдайта (айдайт, айдайтад), айде-н хуьлуьйту кеп
айдала (айле, айлу, айденнад), подняться
айдар (дд, айдаро), подъем
айдара (мд.), восклицательный
айдардош (дд, айдардешо, айдардешнаш), междометие
айде (айду, айдаьд), поднимать
айденна, возвышенный; айенна моттиг 'возвышенное место'
айла (йй), мотня
айра¹ (дд, айро, айраш), подошва
айра² (дд, айро, айраш), 1) наждак 2) наждачная бумага
айса, сам
айха, плотный
айхха, вплотную
айхе (йй, айхено, айхенаш), плотность
айхьаза, нескромный
айхьаза, запросто
айхьазал (йй, ахьазало), нескромность
айхьазадаккха (айхьазадоаккх, айхьазадаьккхад), распустить (о нраве)
айхьазадала (айхьазадоал, айхьазадаьннад)
айхьазадаха (айхьазадоах, айхьазадаьхад)
айхьазадувла (айхьазадувл, айхьазадийннад)
айхье (мд.), скромный
акха¹ (мд.), дикий; акха боаргӏал 'фазан', акха жӏали 'енот', акха котам 'глухарь, тетерев', акха саг 'дикарь', акха уст 'зубр', акха циск 'дикая кошка'
акха² (ард.), дико
акхадаккха (акхадоаккх, акхадаьккхад), сделать диким
акхадала /aːqdaːl/ (акхадоал, акхадаьннад), одичать
акхадаха (акхадоах, акхадаьхад)
акхаадувла (акхадувл, акхадийннад)
акхал (дд, акхало), дикость
акхаралла (дд, акхаралло), зверство
ала¹ (бд, алано, алаш), пламя
ала² /aːl/ (оал, аьннад), сказать
алап (дд, алапо, алапаш), буква
алапи (дд, алапе, алапеш), 1) зарплата 2) жалование
аламбекъа (бд, аламбекъа, аламбекъаш), памятный шест погибшему
алар (дд, аларо), произношение
алийта (оалийт, алийтад)
алкхашк (йй, алкхашко, алкхашкаш), скворец
алла (улл, иллад), лежать
аллийта (уллийт, аллийтад)
алсамдалар (дд, алсамдаларо), прирост
алтаз (йй, алтазо, алтазаш), атлас (ткань), сатин
алтаза (мд.), атласный, сатиновый
алтам (дд, алтамо, алтамаш), 1) железна скоба, петля для скрепления деревнных частей постройки 2) накладка для замка
алха (оалх, аьлхад), чесать (шерсть)
алхар (дд, алхаро), чесание
алхийта (оалхийт, алхийтад)
алхха (ард.), лишь, только
алча (йй, алчо, алчаш), мерин
амалт (дд, амалто, амалташ), поручение
амар¹ /aːmər/ (йй, амаро, амараш), колдовство; амараш е 'колдовать'
амар² (дд, амаро, амараш), приказ
амар³ /aːmər/ (йй, амаро, амараш), порча
амаре /aːməre/ (мд.), бедовый
амасти (дд, амасте, амастеш), овсяная каша (кислая)
амин /aːmin/ (дд, амина, аминаш), амин
амма (хут.), но, однако
ане /aːne/ (йй, анено), горизонт
анасаз /anaːsaz/ (айд.), восклицание
анаюх (й, анаюхо),
аний /aːniː/(мд.), ревматический
апар (дд, апаро, апараш), желоб (мельничный)
(апар - агӏо 27)